Wat verstaan we onder lastig gedrag? Lastig gedrag is ongewenst gedrag, waar we als ouders vaak geen vat op hebben. Je denkt en bent er van overtuigd dat je al het goede hebt gedaan en toch pakken dingen steeds anders uit dan je hoopt.
Het kan er voor zorgen dat je je radeloos gaat voelen en kinderen op hun beurt voelen en merken dat ook weer. Op een moment van lastig gedrag van je kind moet je oppassen dat je niet in een negatieve spiraal terechtkomt. Lastig gedrag is gedrag wat niet wenselijk is.
Wat kun je zelf doen aan het lastige gedrag van je kind?
- Zorg er voor dat de regels die worden opgesteld hetzelfde zijn bij beide ouders. Dus beide ouders handhaven dezelfde regels bij goed en bij minder goed gedrag. Een kind heeft namelijk razendsnel in de gaten bij wie ze meer gedaan krijgen.
- Stel niet teveel regels op want jij als volwassene hebt een beter overzicht dan kinderen.
- Geef nooit straffen die niet uitvoerbaar zijn. Een kind heeft heel snel door welke straffen worden doorgevoerd en welke niet.
- Spreek kinderen nooit aan op hun gedrag als jezelf of je kind nog boos is. Wacht daarmee tot jullie allebei weer rustig zijn. Op dat moment kun je in voor het kind begrijpelijke taal weergeven wat er van hem/haar werd verwacht en waarom. Leg dan ook uit waarom het straf krijgt.
- Ga de straf niet uitstellen. Je kunt een kind niet ’s avonds gaan straffen voor iets wat het ’s morgens heeft gedaan. Dan zien kinderen het verband niet en zullen allang vergeten zijn wat er is ’s morgens is gebeurt.
Hoe leer je wat een kind met een bepaald gedrag wil zeggen? Wat zit er achter een bepaald gedrag?
Wat de intentie van je kind is en het gedrag dat daar bij past, leer je door heel goed te kijken en te luisteren zonder daar een oordeel over te hebben. Luister naar wat het kind te vertellen heeft.
Een kind handelt niet vanuit de gedachte “nu ga ik het je even extra moeilijk maken”. Ze willen iets duidelijk maken maar weten niet altijd wat de beste manier is. Soms wil het kind je iets vertellen, jou iets nieuws leren of jou trots maken, zijn eigen mening laten horen of er gewoon bij willen horen.
Het is aan de ouder/opvoeder om zichzelf af te vragen wat het kind jou duidelijk wil maken. Vraag jezelf eens af “hoe voelde je kind zich” of waar had het behoefte aan of wat wilde mijn kind aan mij duidelijk maken?
Neem alle rust en tijd om na het lastige gedrag van je kind daar samen over te praten. Vraag nadrukkelijk wat het jou wilde vertellen. Toon begrip en als jezelf al het idee had wat het kind dwars zat, benoem dat dan want dat vinden kinderen juist heel erg fijn. Door begrip te tonen is de eerste stap naar het wederzijds goedmaken al gezet.
Meer lezen over dit onderwerp?
Lees dan eens de volgende boeken:
